Mijn pilletje is binnen check
De hondjes zijn buiten geweest check
Mijn koffie staat koud te worden check
Mijn mond stinkt check.
Een doodgewone ochtend dus. Na een woeldag vol gekwebbel (het mijne, welteverstaan) blijkt de rust in mijn koppeke wat teruggekeerd.
Gisteren was gisteren. Een dag vol twijfel, gekwetst zijn, bezorgd zijn.
Mijn oudste stuurde mij halfweg de morgen een foto.
Ze was uitgegleden in de douche. Een eenhoorn in wording, zei ze.
Nu weet ik uit ondervinding ook dat coördinatie en fijne motoriek niet echt adhd-kenmerken zijn maar mochten er geen studies genoeg over bestaan: 1 adres. Van auto ’s overkop tot deurposten passen tot van de trap vallen, met haar buik ergens tussen zitten… ze doet het allemaal. Zonder verpinken. Ze kan zo in een commercial voor ethiasverzekeringen.
En gisteren was ook een dag van ‘wijsheden’. Ik kreeg zowaar een quote 🙂 van Aristoteles in mijn msgrbox. Een excuus of een verwijt, daar was ik bij ontvangst nog niet uit maar het bleek een excuus te zijn. Toch.
Iedereen kan kwaad worden, dat is makkelijk. Maar kwaad worden in de juiste mate en op het juiste moment en om de juiste reden en op de juiste manier, dat is niet iedereen gegeven en niet gemakkelijk. -Aristoteles- ❤️
Ok. Ik mag er niet over nadenken. Ik heb ook niet gecheckt of het van Aristoteles kwam.
Het is wel zo : die wijsheid net aan mij sturen, een leek in doseren, is niet echt een vondst. Gelukkig had hij (jawel, mijn steenezel) het over zichzelf, ook al waant hij zich soms Aristoteles… 🤔
Zo lang er een besef is dat er een grens is overschreden en er spijt is, zit de liefde snor.
Snor zitten. Vee, waar komt dat vandaan. Je begint ook al te vernederlandsen!
Mijn jongste stuurde beelden door van de feesttafel waaraan haar jarige ventje samen met familie aan zat.
Het beurde me wat op, hoewel ik weet dat het plaatje niet klopt. Ze vermijdt daarom gelukkig geen feesten en sociale omgang, ook al draait dat meestal rond eten.
Maar vandaag is het een nieuwe, verse, mooie dag vol verrassingen, liefde en lenzen.
Yep. Tweede poging vanavond om die rotbril kwijt te geraken. Nu echter via een opticien, zonder gefoefel. Hoewel ik me vanavond alweer hoor vloeken om die dingen uit mijn ogen te krijgen…
Maar we zijn nog zover niet.
Vandaag is het ok. Correctie: vanmorgen.
En ik wil niets anders horen, van niemand. Punt.
Vee
