Ik had net een blog geschreven, tevreden was ik wel….
Over hoe ik geniet voor de drukte die er geen is, van de blogs van anderen die hun hersenspinsels aan dit platform toevertrouwen, over hoe mijn schat gaan werken is en straks zijn bed induikt om niets te missen vanavond, over hoe de Dafalgan al klaar staat als ie opstaat.
Yep, en tevreden dat ik was!
Tot ik ‘concept opslaan’ wil drukken en mijn vinger te dik bleek zodat de boel dus ‘ongedaan gemaakt’ is! Weg, foetsjie!
En mocht dat geklik en vlug gebaar nu de eerste keer zijn maar ik kom het zo vaak tegen dat ik er TUURELUUT van wordt.
En hoe vaak heb ik al net voor het bewaren gedacht: opletten, Vee!
Het helpt niets want dan slaat die verdomde wet van Murphy toe en is het toch om zeep.
De titel was ‘genieten’. Dat heb ik dus volop gedaan tot de bewuste dikke vinger. Dat kan niet ‘ongedaan gemazkt’ Worden. Dat heb ik gehad, gelukkig.
Nu heet het echter : frustratie.
Soit, ik moet nog tafels versleuren en dat zal mijn zelfbeklag wat koelen. Het is godgeklaagd!
Vee
En nu opletten of ik heb het weer voor..
